Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
əqlrüba — ə. və f. ağıl aparan, valehedici … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bayıldıcı — sif. Bihuşedici, məstedici, valehedici. O dalğın və müəmmalı gözlər gecənin sükutunu oxşayan müzəyyən və bayıldıcı bir ud zümzüməsini dinləyərək uyuyur. H. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cadu — is. <fars.> 1. Sehr, sehrbazlıq. <Xanpəri:> <Dərvişin> cadusunda mən bir hikmət görmüşəm ki, əgər istəsə, bu saatda məni qocamdan boşadar. M. F. A.. <Xırda xanım:> Ağa dərviş, deyirlər siz cadu ilə möcüzələr görsədirsiz,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilfirib — sif. və is. <fars.> klas. Məftunedici, valehedici, canalıcı, füsunkar; gözəl. Billah ki, bu dilfirib mənzil; Öylə mənə verdi rahəti dil. F.. <Şeyx Sənan:> O buludlar nə öylə rəngarəng? Bu nə qüdrət, nə dilfirib ahəng? H. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
füsunkar — sif. <fars.> Valehedici, məftunedici, heyranedici, əfsanəvi. Füsunkar mənzərə. – Səmavi tüllərdən əynində köynək; Füsunkar bir gəlin oturmuşdu tək. M. D.. Bahar füsunkar, əfsanəvi gözəlliyilə bizim ellərə gəlirdi. M. Rz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözqamaşdıran — sif. 1. Çox parlaq, baxmaq mümkün olmayan, gur, çox güclü. Gözqamaşdırıcı işıq. Gözqamaşdırıcı qığılcım. 2. məc. Valehedici, çox təsirli. Gözqamaşdırıcı gözəllik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gözqamaşdırıcı — sif. 1. Çox parlaq, baxmaq mümkün olmayan, gur, çox güclü. Gözqamaşdırıcı işıq. Gözqamaşdırıcı qığılcım. 2. məc. Valehedici, çox təsirli. Gözqamaşdırıcı gözəllik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyranedici — sif. Valehedici, məftunedici; ecazkar. Heyranedici mənzərə. Heyranedici musiqi. – . . Böyük sənətkarların qəlbini həyəcanla döyündürmüş ecazkar el ədəbiyyatının heyranedici sirrini hiss edirsən. İ. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məftunedici — sif. Öz gözəlliyi ilə məftun edən; valehedici, heyranedici. Məftunedici gözəllik. Məftunedici mənzərə. – Dəli dağ nə qədər haylı küylü, nə qədər vahiməliqorxulu olsa da . . hər bir dağdan məftunedici z. gəlirdi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sehrli — sif. 1. Ovsunlu, ovsunlanmış, sehrlənmiş (nağıllarda). Sehrli xalat. Sehrli papaq. // məc. Əsrarəngiz, fantastik, sanki xəyal aləmində cərəyan edən. <Sənubər> layihəni unudub dumanlı, sehrli bir aləmlə qovuşdu, xəyallarla əlləşməyə başladı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
